راه جدید دانشمندان برای درمان آرتروز

درمان آرتروز و یافته های محققان در سال 2025

استئوآرتریت شایع ترین نوع بیماری آرتروز است که با افزایش سن عجین بوده و بسیاری از افراد در سن بالا دچار آن می شوند. این بیماری هنگامی که غضروف انتهای استخوان ها به مرور زمان ساییده می شود، رخ می دهد. اگرچه آرتروز می تواند به هر مفصل آسیب برساند، اما این اختلال بیشتر در مفاصل دست، زانو، لگن و ستون فقرات اثر می گذارد.این بیماری شایع در ۲۵ درصد ویزیت‌های پزشکان متخصص و ۸۰ درصد رادیوگرافی افراد بالای ۶۵ سال دیده می‌شود که البته فقط ۷۰ درصد از آنان علامت دارند.

غضروف یک بافت محکم با خاصیت ارتجاعی است که از اصطکاک مفصل به هنگام حرکت جلوگیری می کند. در نتیجه اگرغضروف کاملاً از بین برود، استخوان روی استخوان مالیده شده و نشانه های آرتروز رخ می دهد علاوه بر از بین رفتن غضروف، آرتروز در کل مفصل تأثیر می گذارد، باعث ایجاد تغییر در استخوان و خراب شدن بافت های همبند مانند تاندون و لیگامان شده و همچنین باعث التهاب سطح مفاصل می شود. البته  با مراجعه به موقع به پزشک متخصص ارتوپد علائم استئوآرتریت معمولاً قابل مدیریت است.

اگرچه آسیب به مفاصل برگشت ناپذیر است. ورزش های مناسب، حفظ وزن مناسب و برخی از درمان ها  پیشرفت بیماری را کند کرده و به بهبود درد و عملکرد مفصل کمک میکند. با ما همراه شوید تا یافته های دانشمندان درباره درمان آرتروز و یافته های محققان در سال 2025 در مورد کند و شاید متوقف کردن این بیماری در مراحل ابتدایی را بررسی کنیم.

درمان آرتروز و یافته های محققان در سال 2025

آیا بازسازی غضروف ها برای درمان آرتروز امکان پذیر است؟

کاهش درد آرتروز زانو و بازسازی غضروف‌ها با یک درمان جدید ،آرتروز یک بیماری تخریبی پیش رونده در غضروف مفاصل است، ولی یک بیماری التهابی نیست. در آرتروز، تحلیل غضروف مفصلی و درگیری استخوان زیر غضروفی داریم که باعث التهاب بافت‌های اطراف می‌گردد. این عارضه ممکن است هر یک از مفاصل را درگیر سازد، ولی شایع‌ترین مفاصل درگیر عبارتند از مفاصل دست، پا، زانو، ران و ستون فقرات است.

همانطور که گفته شد، آرتروز یک بیماری مفصلی است که ابتدا غضروف مفصل را درگیر می‌نماید. غضروف، بافتی لغزنده است که انتهاهای استخوان‌ها را در یک مفصل می‌پوشاند. استخوان‌ها داشتن حرکتی آسان بر روی یکدیگر را مدیون غضروف‌های سالم هستند.

وظیفه دیگر غضروف‌ها جذب تکانه‌ها طی حرکات فیزیکی است. در بیماری آرتروز غضروف‌ها نازک شده و به ‌تدریج در برخی نواحی از بین می‌رود که باعث می‌شود استخوان‌های زیر غضروف‌ها به همدیگر ساییده شوند. نهایتاً درد و کاهش حرکت در مفصل به وجود می‌آید.

به مرور زمان مفصل شکل طبیعی خودش را از دست می‌دهد و زوائدی استخوانی در لبه‌های آن ایجاد می‌گردد که خود باعث درد و ناراحتی بیشتر می‌شود.درمان‌های فعلی شامل تسکین درد، معمولاً با داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی(NSAIDs)، ورزش در حد تحمل و جراحی تعویض مفصل است.

به گزارش ایسنا، تنها یک تزریق جدید سلول‌های بنیادی و بدون نیاز به درمان اضافی برای آرتروز زانو به طور قابل توجهی درد و عملکرد مفصل زانو را تا ۱۲ ماه در ۷۵ درصد از شرکت کنندگان در یک کارآزمایی بالینی بهبود بخشید.این درمان همچنین این پتانسیل را دارد که پیشرفت بیماری آرتروز را متوقف کند.

همچنین آزمایشات بالینی یک درمان جدید با سلول‌های بنیادی موسوم به MAG۲۰۰ که یک روش تزریقی برای درمان آرتروز است توسط شرکت خصوصی بیوتکنولوژی استرالیایی ماژلان استم سلز(Magellan Stem Cells) ابداع شده و نتایج بسیار امیدوارکننده‌ای را نشان داده است.

پروفسور ژولین فریتاگ مدیر اجرایی و مدیر ارشد پزشکی شرکت ماژلان گفت: تحقیقات ما نشان می‌دهد که این درمان با سلول‌های بنیادی در بهبود عملکرد مفاصل و کاهش سطح درد، ایمن و مؤثر است و می‌تواند این پتانسیل را داشته باشد که پیشرفت آرتروز را متوقف کند.

درمان MAG۲۰۰ یک تزریق منفرد از سلول‌های بنیادی اهدایی به مفصل و یک تزریق داخل مفصلی است. این درمان یک درمان خارجی در نظر گرفته می‌شود، زیرا از سلول‌های بنیادی یک اهداکننده به جای سلول‌های خود بیمار استفاده می‌کند.

نکته مهم این است که چون در این درمان از سلول‌های بنیادی مزانشیمی(سلول‌های بنیادی بالغ که می‌توانند به انواع دیگر سلول‌ها تبدیل شوند) از بافت چربی یا چربی بدن استفاده می‌شود، واکنشی از سوی سیستم ایمنی بدن ایجاد نمی‌کند.

برای اولین کارآزمایی مرحله اول درمان MAG۲۰۰ روی انسان، محققان ۴۰ شرکت‌کننده مبتلا به آرتروز متوسط زانو را به ‌صورت تصادفی انتخاب کردند تا تزریق داخل مفصلی سلول‌های بنیادی یا دارونما را دریافت کنند.

همه شرکت‌کنندگان سعی کرده بودند آرتروز خود را به شکل محافظه‌کارانه مدیریت کنند و میانگین درد آنها در مقیاس صفر تا ۱۰ برابر یا بیشتر از پنج بود. سپس اندازه‌گیری‌های تأثیر آرتروز آنها بر عملکرد و انجام فعالیت‌های روزمره زندگی‌شان انجام شد.

اثربخشی اولیه این مطالعه تفاوت‌های معنی‌دار بالینی در میزان تجربه درد(کاهش نمره درد به ۲ یا کمتر) و بهبود عملکرد طی ۱۲ ماه را نشان داد.

پژوهشگران دریافتند که ۷۵ درصد از شرکت‌کنندگانی که MAG۲۰۰ را دریافت کرده‌اند، از نظر بالینی و از نظر آماری بهبود قابل‌توجهی را در درد و عملکرد نشان دادند و بهبود نسبی یا بهبودی کامل را گزارش کردند.

بهبود پایدار ۵۸ درصدی درد طی ۱۲ ماه وجود داشت. اسکن MRI از زانوهای شرکت کنندگان نیز نشان داد که کسانی که MAG۲۰۰ دریافت کرده بودند، پس از ۱۲ ماه حجم و کیفیت غضروف آنها بهبود یافته بود.

محققان می‌گویند با توجه به اینکه هدف از درمان آرتروز اجتناب از جراحی برای جایگزینی مفاصل بیمار است، نتایج این مطالعه بسیار قابل توجه است.

به گفته فریتاگ : بیش از ۳۰ درصد از کل جراحی‌های تعویض مفصل زانو در استرالیا بر روی بیماران زیر ۶۵ سال انجام می‌شود. درمان با سلول‌های بنیادی ماژلان با کاهش درد و بهبود عملکرد، نویدبخش به تاخیر انداختن یا جلوگیری از نیاز بعدی به جراحی تعویض مفصل زانو است. من معتقدم که نتایج تحقیقات ما نشان‌دهنده یک لحظه مهم برای کنترل آرتروز است و ممکن است روش پزشکی ما آینده را تغییر دهد.توسعه بالینی روش سلول درمانی MAG۲۰۰ به استرالیایی‌هایی که از آرتروز زانو رنج می‌برند، دسترسی زودهنگام به یک درمان نوآورانه را می‌دهد که ممکن است بعداً تأثیر قابل‌توجهی بر مراقبت‌های بهداشتی جهانی و بار جامعه آرتروز داشته باشد.و  اگر نتایج این کارآزمایی با تحقیقات بیشتر تکرار شود، این درمان جدید پتانسیل ایجاد انقلابی در درمان آرتروز را دارد که منجر به بهبود کیفیت زندگی میلیون‌ها بیمار مبتلا به این بیماری ناتوان‌کننده می‌شود.

تحقیقات بیشتر باعث تقویت اثربخشی درمان جدید و طولانی‌تر می‌شود که نه تنها برای استرالیایی‌ها، بلکه در نهایت برای مبتلایان به آرتروز در سراسر جهان مفید خواهد بود.منتشر شده در مجله Osteoarthritis and Cartilage Open

آیا كاهش التهاب و درد ناشی از آرتروز با استفاده از سلول‌های بنیادی امکان پذیر است؟

محققان یك موسسه تحقیقاتی در كانادا موفق به كاهش التهاب و درد ناشی از آرتروز با استفاده از سلول‌های بنیادی شدند.آرتریت به التهاب دردناك در ناحیه مفاصل گفته می‌شود كه یكی از بزرگترین معضلاتی است كه افراد به مرور زمان و با گذشت سن با آن مواجه می‌شوند. شایع‌ترین دردهای ناشی از آرتروز در نواحی زانو، لگن، ستون فقرات و دست دیده می‌شود.
استئوآرتریت (آرتروز)، آرتریت روماتویید، آرتریت عفونی، ورم مفاصل پسوریاتیك و نقرس، پنج گروه عمده آرتریت محسوب می شوند و آرتروز شایع‌ترین نوع آرتریت است.این التهاب دردناك سبب تورم و اختلال حركت مفاصل می‌شود و معمولا در ناحیه دست، زانو، لگن و ستون مهره ها بیشتر است.

سه عامل اضافه وزن، سن و آسیب دیدگی مفاصل، مهمترین دلیل بروز آرتروز هستند.

همان‌طور كه گفته شد استئوآرتریت در ناحیه زانو (KOA) بسیار شایع است و زمانی رخ می‌دهد كه عضروف زانو دچار ساییدگی و شكستگی شود. در صورت آسیب دیدن غضروف، استخوان‌ها با هم تماس پیدا می‌كنند و منجر به درد، سفتی در آن ناحیه و كاهش انعطاف‌پذیری می‌شود.

از آنجا كه سلول‌های بنیادی مزانشیمی قابلیت تبدیل به سلول‌های دیگر از جمله عضله، استخوان و غضروف را دارند، می‌توانند گزینه مناسبی برای درمان آرتروز باشند. محققان برای بررسی این موضوع 12 داوطلب مبتلا به آرتروز متوسط تا شدید را مورد آزمایش قرار دارند و سلول‌های بنیادی مزانشیمی آنان را از مغز استخوان استخراج كردند. سپس مجدد دوز های مختلف این سلول‌ها را به بیماران تزریق كردند. پس از آن بیماران به مدت 12 ماه تحت نظر گرفته شدند و با استفاده از بیوماركرهای التهابی، اسكن MRI زانو و نرخ شكستگی مفاصل، پیشرفت بیماری مورد بررسی قرار گرفت.

پس از گذشت یكسال نتایج نشان داد درد حاصل از آرتروز در بیماران به میزان قابل توجهی كاهش یافته و كیفیت زندگی این افراد رو به بهبود است. هیچ گونه عارضه جانبی گزارش نشد و التهاب ناشی از آرتروز نیز در این بیماران كاهش یافته بود.
گرچه این مطالعه بسیار كوچك است ولی نتایج موفقیت‌آمیز آن می‌تواند منجر به درمان‌های جدید برای آرتروز شود.

آیا راه جدیدی برای درمان آرتروز وجود دارد؟

راه جدید دانشمندان موسسه پزشکی ترمیمی ویک فارست برای درمان آرتروز ، یک روش سلول‌درمانی تزریقی امیدوارکننده را برای درمان آرتروز ابداع کرده‌اند که در کنار کاهش التهاب، غضروف مفصلی را نیز بازسازی می‌کند.

به گزارش ایسنا و به نقل از مدیکال اکسپرس، آرتروز که به تازگی توسط سازمان غذا و دارو (FDA) آمریکا به عنوان یک بحران بهداشت عمومی شناخته شده است، بیش از ۵۲۰ میلیون نفر در سراسر جهان که با درد و التهاب ناشی از آن دست و پنجه نرم می‌کنند، تحت تاثیر قرار می‌دهد. آرتروز معمولا در اثر استرس مکانیکی یا ضربه‌ای در مفصل ایجاد و به آسیب غضروفی منجر می‌شود که به طور طبیعی قابل ترمیم نیست.

آرتروز یک بیماری سیستم مفصلی است. مفصل شامل یک غشای سینوویال (یک بافت همبند که سطح داخلی مفصل را می‌پوشاند) است. عملکرد غشاء برای محافظت از مفصل است و یک مایع روان‌کننده پر از عناصر سلولی مورد نیاز برای حفظ یک محیط سالم و ایجاد حرکت بدون اصطکاک ترشح می‌کند.

در مفاصل سالم، وقتی آسیبی رخ می‌دهد بدن، ارتشی از سلول‌های التهابی را به خدمت گرفته و آن‌ها را به محل آسیب می‌فرستد تا در ترمیم بافت‌های آسیب دیده کمک کنند؛ اما در مفصل آرتروز، یک آسیب تروماتیک به التهاب غشای سینوویال و آسیب غضروف منجر می‌شود.

یکی از نویسندگان این مقاله به نام گری پولینگ می گوید: با گذشت زمان، التهاب بدتر می‌شود و منجر به تخریب غضروف پوشاننده استخوان‌های مفصلی و التهاب مزمن در بافت‌های اطراف می‌شود. برای بیماران، این باعث درد شدید، تورم و اغلب محدود شدن فعالیت‌های روزانه می‌شود.

در این مطالعه، گروه پژوهشی به بررسی آنچه در محیط مفصل آرتروز رخ می‌دهد که مانع از وقوع روند بهبودی می‌شود، پرداختند.

از پژوهشگران این مطالعه گوستاوو موویگلیا می گوید: ارزیابی کردیم که آیا جمعیت سلولی موجود در محیط مایع مفصلی، توانایی کمک به ترمیم بافت عملکردی را دارد یا خیر یا اینکه چیزی در محیط وجود دارد که توانایی آن‌ها را برای انجام این کار مختل می‌کند.

این گروه پژوهشی، سلول‌ها را از مایع مفصلی بیماران مبتلا به آرتروز جدا و آن‌ها را به تنهایی و همچنین در حضور مایع اتولوگ بررسی کردند. با جدا شدن از مایع، پژوهشگران دریافتند که سلول‌ها توانایی انجام فرآیندهای مورد نیاز برای ترمیم بافت عملکردی را دارند. هنگامی که آن‌ها درصد کمی از مایع را به روش کشت سلولی اضافه کردند، توانایی سلول‌ها مختل شد و نمی‌توانستند کار خود را به درستی انجام دهند که این امر نشان می‌دهد، محیط آرتروز آن‌ها را متوقف می‌کند.

بر اساس این یافته‌ها و آنچه در مورد ترمیم بافت عملکردی شناخته شده است، یک سلول‌درمانی طراحی شد که می‌تواند بر محیط التهابی غلبه و همچنین غضروف را بازسازی کند.

نویسنده ارشد و مدیر موسسه ویک فارست برای پزشکی احیاکننده (WFIRM) آنتونی آتالا می گوید: سلول‌های ایمنی فعال غضروفی که التهاب را هدف قرار می‌دهند، همراه با سلول‌های پیش‌ساز به بازسازی بافت کمک می‌کنند. این واقعاً یک ارتباط پویا بین این دو جمعیت سلولی است که برای اثربخشی درمان بسیار مهم است.

این روش سلول‌درمانی در یک مدل پیش‌بالینی آزمایش و مشخص شد که توانایی معکوس کردن آسیب غضروف در غشای سینوویال و کاهش التهاب را دارد.

آیا امیدی برای درمان آرتروز در آینده وجود دارد؟

محققان دانشگاه فلوریدا با نصب تجهیزات جدید مربوط به فناوری تصویربرداری نانوذرات پیشرفته و بهره‌مندی از بودجه فدرال در تلاش برای از بین بردن درد در آرتروز هستند. آن‌ها با این کار، انقلابی در درمان استئوآرتریت را دنبال می‌کنند.

محور اصلی این تحقیق، فناوری تصویربرداری ذرات مغناطیسی (MPI) است، اسکنری با دقتی بی‌نظیر در ردیابی نانوذرات در بدن. با استفاده از نانوذراتی که به صورت داخل وریدی به بدن تزریق می‌شوند، این تیم از اسکنر برای ردیابی میزان رسیدن این نانوذرات، با پتانسیل تشخیص و درمان، به مفاصل ملتهب استفاده می‌کند.

بلانکا شارما، دانشیار دپارتمان مهندسی زیست‌پزشکی می گویید: استئوآرتریت یک بیماری مفاصل بوده که ناتوان‌کننده و دژنراتیو است، بدون این که درمان طولانی‌مدت مؤثر داشته باشد. تحقیقات ما به دنبال غلبه بر چالش‌های مهم در ارائه داروها به طور مستقیم به محل بیماری است، که مانع از موفقیت بسیاری از درمان‌های امیدوارکننده شده است.

این تحقیق با کمک مالی موسسه ملی سلامت، موسسه آرتریت و بیماری‌های اسکلتی و عضلانی و پوستی، مشارکتی بین بخش‌های مهندسی شیمی و زیست‌پزشکی دانشگاه فلوریدا صورت گرفته است.

کارلوس رینالدی راموس، رئیس بخش مهندسی شیمی دانشگاه فلوریدا از دیگر محققان این پروژه است. این تیم همچنین در حال همکاری با دانشگاه مرکزی فلوریدا در این پروژه است. اسکنر MPI برای سال‌ها یک ابزار تحقیقاتی تحول‌آفرین در دانشگاه فلوریدا بوده است. رینالدی راموس گفت: «این یکی از پنج اسکنر Magnetic Insight MPI در آمریکای شمالی است.»

در حالی که این تیم تحقیقاتی در مورد استئوآرتریت زانو پژوهش‌های خود را انجام می‌دهند، امیدوارند روزی این اسکنر بتواند میزان دسترسی درمان‌ها و داروها به تومورهای سرطانی را نیز ردیابی کند.

با پروژه استئوآرتریت، بیماران مورد آزمایش موش‌هایی با آسیب زانو خواهند بود. در این مدل، اگر اسکنر نانوذرات بتواند ورود نانوذرات داخل وریدی به مفصل را نشان دهد، محققان به دنبال توسعه روش‌های جدید برای نظارت بر پیشرفت بیماری و ارائه درمان‌ها بدون نیاز به تزریق مستقیم به مفصل خواهند بود.

به گفته رینالدی راموس، این فناوری به پزشک در مورد بهترین راهبردها برای درمان بیمار کمک می‌کند.

آیا بیماری آرتروز قابل کنترل است؟

محققان دانشگاه کالیفرنیا مولکولی در آزمایشگاه ساختند که قابلیت درمان آرتروز را دارد.برای آزمایش این مولکول از موش‌هایی استفاده شد که به صورت ژنتیکی به آرتروز مبتلا شده‌اند. در این آزمایش، مولکول جدید توانست فرایند التهابی آرتروز را متوقف کند و علاوه بر آن مانع پارگی و ساییدگی بافت مفاصل شود. موش‌هایی که با استفاده از این مولکول تحت درمان قرار گرفتند، تورم و درد کمتری داشتند و میزان التهاب آن‌ها در مقایسه با موش‌های مبتلا به آرتروز که درمان نشدند، کم‌تر بود.

به گفته محققان این دانشگاه آمریکایی کارکرد اصلی این مولکول که TPPU نام دارد، مهار کردن نوعی آنزیم محلول موسوم به epoxide hydrolase) sEH), است که در فعال سازی فرایند التهابی آرتروز نقش کلیدی دارد و منجر به بروز التهاب مزمن می‌شود. بدن ما به طور طبیعی ترکیبات ضدالتهاب تولید می‌کند اما آنزیم sEH این ترکیبات را به ترکیبات دیگری تبدیل می‌کند که نه تنها التهاب را کنترل نمی‌کنند، بلکه موجب تشدید آن نیز می‌شوند. به همین علت مهار این آنزیم در درمان بیماری‌های التهابی مانند آرتریت روماتوئید امری ضروری است.

به گفته محققان، نتایج این تحقیقات نشان داد مولکول جدید TPPU قابلیت کنترل شدیدترین نوع بیماری را دارد و علاوه بر داشتن اثر ضد التهابی، اثر ضد درد نیز دارد.

گزارش کامل این تحقیقات در نشریه The FASEB Journal منتشر شده است.

چرا افراد مبتلا به آرتروز در معرض خطر ابتلاء بیماری شدید قرارمی گیرند؟

درمان آرتروز و یافته های محققان در سال 2025 ،یک مطالعه دو دهه ای نشان می‌دهد که استئوآرتریت، شایع ترین نوع آرتروز، می‌تواند خطر ابتلا به بسیاری از بیماری‌های مزمن دیگر را تقریباً سه برابر کند.

به نقل از هلث دی نیوز، به گفته محققان، افراد مبتلا به استئوآرتریت با گذشت سال‌ها به مشکلات سلامتی متعدد دیگری مبتلا می‌شوند. استئوآرتریت موجب تجزیه غضروف‌ها شده و به استخوان‌ها اجازه می‌دهد روی یکدیگر ساییده شوند.بر اساس گزارشی که اخیراً منتشر شده است، سایر بیماری‌های مزمن می‌توانند شامل بیماری قلبی، دیابت، اختلالات خلقی، سرطان و بیماری‌های کلیه، کبد، ریه‌ها و سایر اندام‌ها باشند.

تیم تحقیقات به سرپرستی «آندریا دلیزولا»، دانشیار دانشگاه لوند در سوئد، به این نتیجه گیری رسیدند: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که افراد مبتلا به استئوآرتریت تقریباً سه برابر بیشتر در معرض خطر ابتلاء به چند بیماری شدید قرار دارند.»

برای این مطالعه، محققان داده‌های پزشکی نزدیک به ۱۰۰۰۰ نفر از ساکنان منطقه اسکین در جنوب سوئد را که بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۰۹ مبتلا به استئوآرتریت بودند، تجزیه و تحلیل کردند.

هر یک از این بیماران مبتلا به استئوآرتریت با دو فرد همسن و هم جنسیت بدون بیماری استئوآرتریت مطابقت داده شدند.محققان دریافتند افرادی که با افزایش سن بیشتر بیمار شدند، به آرتروز مبتلا بودند.

حدود ۴۲ درصد از افرادی که بیشترین بیماری‌های مزمن را داشتند، مبتلا به استئوآرتریت بودند، در مقایسه با ۲۹ درصد از افرادی که کمترین بیماری را داشتند.به گفته محققان، استئوآرتریت خطر قرار گرفتن در گروه بیماری را تا حدود دو و نیم برابر افزایش می‌دهد.

به گفته محققان، اثرات استئوآرتریت بر سبک زندگی و سلامتی می‌تواند به طور بالقوه این افزایش خطر را توضیح دهد.

افراد مبتلا به آرتریت کمتر به فعالیت بدنی می‌پردازند و بیشتر از التهاب مزمن درجه پایین رنج می‌برند. به گفته محققان، همراه با یک رژیم غذایی پرکالری، این عوامل می‌تواند خطر ابتلاء به بسیاری از بیماری‌های مختلف را افزایش دهد.

محققان نوشتند که بیمارترین افراد در این مطالعه بیشترین ناتوانی را داشتند، این نشان می‌دهد که افراد مبتلا به استئوآرتریت احتمال بیشتری دارد که سطح ناتوانی بیشتری را نسبت به افراد بدون استئوآرتریت تجربه کنند.

محققان چینی یک ماده زیستی جدید برای درمان آرتروز ابداع کرده اند که بر کند کردن روند این بیماری موثر است.به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، این بیماری مفصلی به دلیل از بین رفتن تدریجی غضروف و روانسازی آن که میان استخوان ها قرار دارد، به وجود می آید. این فرسایش به کاهش روانی و افزایش اصطکاک و در نهایت آسیب جبران ناپذیر به مفصل منجر می شود.

این روش نوین از میکروسفرهای هیدروژل همراه آنتی بادی برای احیای روانسازی غضروف استفاده می کند.محققان در بیانیه ای درباره پژوهش نوشته اند: در این تحقیق هیدروژل میکروسفر با واسطه آنتی بادی به طور خاص برای روانسازی محل جراحت غضروف و جلوگیری از پیشرفت آرتروز استفاده می شود.

محققان انستیتو تحقیقات پیشرفته شانگهای و بیمارستان دولتی شیانگیا این درمان را ابداع کرده اند. ماده جدید از کره های ریز و تو خالی به عنوان هیدروژل میکروسفر ابداع شده که برای ترمیم بافت های آسیب دیده به کار می روند.

ریز کره ها متشکل از ترکیبات خاص ژلاتین متاکریلات یک ماده به دست آمده از پروتئین طبیعی و پلی سولفوبتائین متاکریلات که یک پلیمر مصنوعی است، به وجود آمده است. ترکیب این دو یک محیط ایده آل برای رشد و آبرسانی سلول فراهم می کند.

برای ارتقای تاثیرگذاری ماده محققان یک آنتی بادی هدفمند ابداع کردند که غضروف آسیب دیده را پیوند می دهد و میکروسفرها را می چسباند.محققان ماده جدید را برای درمان مراحل اولیه آرتروز به موش ها تزریق کردند. جالب آنکه نتایج پژوهش نشان داد این درمان قادر به کاهش علائم و جلوگیری از آسیب بیشتر به مفصل است.

همچنین درمان جدید بهتر از روش های معمول از اصطکاک میان غضروف ها کاست و روانسازی مفصلی را بهبود بخشید.

آیا آرتریت ژنتیکی است؟ برای مقابله با آن چه باید کرد؟

ژن های شما می توانند در احتمال ابتلا به آرتریت نقش داشته باشند.با این حال با مراجعه به موقع به پزشک متخصص می توان آن را کنترل کرد.اگر متوجه سفتی و درد در مفاصل خود شدید، مهم است که با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید که می تواند یک معاینه فیزیکی انجام دهد، دامنه حرکتی شما را آزمایش کند، فیزیوتراپی را توصیه کند و یک برنامه درمانی مانند دارویی برای کمک به درد و التهاب ارائه دهد.آنها همچنین ممکن است شما را به یک متخصص روماتولوژی یا ارتوپد ارجاع دهند ، که می تواند با شما برای کاهش درد و بهبود حرکت مفصل شما همکاری کند.

چگونه خطر ابتلا به آرتریت را با وجود ژنتیک کاهش دهیم؟

•  با اعمال برخی تغییرات در سبک زندگی، شانس ابتلا به آرتریت را کاهش دهید، مانند:
• از یک رژیم غذایی سالم پیروی کنید. زیرا می تواند به کاهش التهاب و کاهش خطرات قلبی عروقی کمک کند. دکتر جامیان توضیح می دهد: «بسیاری از انواع آرتریت خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی را افزایش می دهد یا مرتبط است.
• وزن سالم را حفظ کنید. چاقی می تواند فشار بیش از حد به مفاصل شما مانند زانوها وارد کند. با گذشت زمان، این امر می تواند باعث فرسایش غضروف شما شود و منجر به درد و تورم شود.
• تمرینات کم تاثیر را انجام دهید. ورزش های کم تاثیر مانند پیاده روی، شنا و دوچرخه سواری را انتخاب کنید. این فعالیت‌ها آسیب بیشتری به مفاصل شما وارد نمی‌کنند و ورزش‌های کم‌ضربه به ثبات، تحرک و انعطاف‌پذیری شما کمک می‌کنند، و نه به کاهش درد.
  از مصرف دخانیات خودداری کنید. هدف محافظت از مفاصل است. و سیگار وانواع دود حاوی رادیکال های آزاد هستند که می توانند به سلول های شما آسیب برسانند و باعث التهاب شوند.

در سال ۲۰۲۰ گزارش شد که ۷.۶ درصد از جمعیت جهان به بیماری دردناک آرتروز مبتلا هستند که موارد ابتلا به آن از سال ۱۹۹۰ در مجموع ۱۳۲.۲ درصد افزایش یافته است.پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۵۰ موارد ابتلا به آرتروز زانو ۷۴.۹ درصد، آرتروز دست ۴۸.۶ درصد و آرتروز مفصل ران ۷۸.۶ درصد افزایش یابد.  آرتروز یا اُستئوآرتریت بیماری بسیار شایعی است که در تمام مناطق جغرافیایی دیده می‌شود. به این بیماری، ساییدگی مفصل، ورم مفاصل و استخوان‌ها و آماس مفصلی‌استخوانی هم گفته می‌شود.درمان آرتروز معمولاً شامل رویکردهای مدیریتی مانند تغییر سبک زندگی، داروهای ضدالتهاب و در موارد پیشرفته، جراحی است. تحقیقات نشان داده‌اند که استفاده از روش‌های ترکیبی درمانی می‌تواند در کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی بیماران مؤثر باشد.