3 دسته اصلی کشیدگی عضله – و آنچه باید در مورد عضلات کشیده شده بدانید

کشیدگی عضله یکی از شایع ترین دلایل است که ورزشکاران از بازی ها عقب می مانند. این مشکل فقط برای یک فوتبالیست حرفه ای رخ نمی دهد بلکه برای تمام ورزشکاران چه حرفه ای چه آنهایی که به صورت تفریحی ورزش می کنند امکان دارد اتفاق بی افتد.

کشیدگی عضله چیه؟

کشیدگی عضله یا “ماهیچه کشیده شده”; پارگی جزئی یا کامل عضله است.

این آسیب ها معمولاً رخ می دهند:

• در عضلاتی که از دو مفصل عبور می کنند
• در طول عملیات انفجاری، مانند دوی سرعت
• زمانی که ورزشکاران به طور ناگهانی رژیم های ورزشی می گیرند (مانند اردوهای تمرینی)

آناتومی و عملکرد طبیعی عضلات

در کشیدگی عضله باید نحوه عملکردش رو بدونیم چطوره. عضله درون یک پوسته است که اجازه می‌دهد روی بافت‌های دیگر جرکت داشته باشد وقتی که منقبض می‌شود. در زیر پوسته، گروه‌هایی از رشته‌های عضلانی هستند که فاسیکل نام دارند و از میوفیبریل‌ها تشکیل شده‌اند. میوفیبریل‌ها از واحدهای کوچک زیادی به نام سارکومر ساخته شده‌اند که کار انقباض عضله رو انجام می‌دن. در سارکومر، پروتئین‌هایی که میوزین نام دارند وقتی که اعصاب بهشون دستور می‌دن، به رشته‌های پروتئینی که اکتین نام دارند می‌چسبند. این کار باعث می‌شه که سارکومرها کوچکتر بشن و عضله منقبض بشه. وقتی که میوزین‌ها رها می‌شن، سارکومرها و عضله هم به حالت قبلیشون برمی‌گردن.

بهتره که بدونیم زمان کشیدگی عضله چطور کار می کنه. عضله با استراحت و انقباض تحت کنترل سیستم عصبی کار می‌کنه. این کار باعث می‌شه که ورزشکاران بتونن دویدن، ضربه زدن، پرتاب کردن و حتی راه رفتن و تنفس کردن رو به راحتی انجام بدن.

چی باعث کشیدگی عضلات می شه؟

کشیدگی عضلانی زمانی اتفاق می افتد که نیروی وارده بر عضله به حدی باشد که بافت شروع به پاره شدن کند. پارگی می تواند در یکی از سه مکان زیر اتفاق بی افتد:

• داخل خود عضله
• در محل اتصال بین عضله و تاندون (شایع ترین)
• در تاندون، جایی که به استخوان می چسبد

برای اینکه بیشتر در مورد کشیدگی عضله بدونیم اول باید روش کارکرد عضله رو بدونیم، عضله با تاندون‌هایی که به استخوان متصل هستند، حرکت می‌کنه. وقتی که کارهایی می‌کنیم که نیاز به حرکات سریع و قوی دارند، مثل دویدن با سرعت زیاد یا تغییر جهت در راکت‌بال، ممکنه عضله و تاندون فشار زیادی ببینند و پاره بشن، کامل یا ناقص.

عضله ممکنه زمانی که فشار زیادی بهش وارد بشه، پاره بشه. این زمانی اتفاق می‌افته که عضله همزمان منقبض و کشیده می‌شه. عضله‌هایی که از دو مفصل رد می‌شن، مثل همسترینگ (ران و زانو)، ساق پا (زانو و مچ پا)، و چهارسر ران (ران و زانو) بیشتر از بقیه معرض آسیب هستند. عضله‌های ادکتور هیپ که فقط از مفصل ران می‌گذرند هم معمولاً آسیب می‌بینند.

عضله ممکنه به خاطر چند عامل آسیب ببینه، مثل: سن بالا، آسیب قبلی، کم انعطافی، ضعف عضله و خستگی. ورزشکاران زیادی وقتی که تمرین جدیدی رو شروع می‌کنند، مشکلات عضلانی پیدا می‌کنند. این یکی از دلایلیه که آسیب‌های عضلانی در اردوهای فوتبال بیشتر از فصل مسابقات هستند.

کشیدگی عضله انواع مختلفی داره؟

برای اندازه‌گیری شدت یک فشار تو کشیدگی عضله، می‌تونیم به قدرت و حرکت عضله نگاه کنیم و ببینیم چقدر کم شده. این کار هم می‌تونه بهمون بگه که چقدر طول می‌کشه تا عضله خوب بشه. فشارهای عضلانی رو می‌شه به سه درجه تقسیم کرد بر اساس شدتشون:

• درجه 1: فشار کم به تعداد کمی از رشته‌های عضلانی (کمتر از 5٪ رشته‌ها) که باعث کم شدن قدرت و حرکت عضله می‌شه.
• درجه 2: فشار زیاد به تعداد زیادی از رشته‌های عضلانی بیاد. ولی عضله کامل پاره نمی‌شه. این آسیب‌ها باعث می‌شه که قدرت و حرکت عضله کم بشه. این آسیب‌ها ممکنه دو یا سه ماه طول بکشه تا کامل خوب بشه و بتونه ورزشکار بتونه تمرینش رو شروع کنه.
• درجه 3: فشار کامل عضله یا تاندون. اینها ممکنه باعث بشن که عضله یا تاندون یه جایی خالی بشه که می‌شه لمسش کرد. ولی ممکنه تورم جلوی دیدن این خالی بودن رو بگیره. این آسیب‌ها بعضی وقتا نیاز دارن که جراحی بشن تا عضله و تاندون دوباره به هم بچسبن.

علائم و نشانه های کشیدگی عضلانی چیه؟

علائم کشیدگی عضله این موارد هست:  درد ناگهانی که با انقباض عضله بیشتر می‌شه، تورم و کبودی، کم شدن قدرت و حرکت عضله، علائم اصلی فشار عضله هستند. مردم معمولاً می‌گن که احساس می‌کنن که یه چیز تیز به عضله‌شون زده شده. عضله وقتی آسیب می‌بینه، التهاب و تورم زیادی پیدا می‌کنه.

عضله بعد از مرحله التهابی، با استفاده از سلول‌های بنیادی که نزدیک جای آسیب هستند، رشته‌های عضلانی رو دوباره می‌سازه. ولی جایی که عضله آسیب دیده، بافت اسکار هم تشکیل می‌شه. این بافت اسکار به مرور زمان بازسازی می‌شه، ولی هیچ وقت کامل مثل قبل نمی‌شه. به نظر می‌رسه که این باعث می‌شه که عضله ای که بهش فشار اومده بیشتر در معرض آسیب‌های بعدی باشه.

چطور کشیدگی عضلانی رو تشخیص بدم؟

پزشک معمولاً با گوش دادن به حرف بیمار و بررسی بدنش، کشیدگی عضله رو تشخیص می‌ده. در فشارهای خیلی شدید درجه 3، ممکنه پزشک بتونه جایی که عضله کامل پاره شده رو لمس کنه.

اشعه ایکس می‌تونه بهمون بگه که درد عضله از شکستگی یا دررفتگی نیست. بعضی وقتا تاندون ممکنه یه قسمت از استخوان رو همراه خودش بکشه وقتی که پاره می‌شه. این رو می‌شه توی اشعه ایکس دید.

اشعه ایکس معمولی نمی‌تونه آسیب‌های فقط عضلانی رو نشون بده. MRI ممکنه بهمون بگه که آسیب کجاست و عضله کامل پاره شده یا نه. MRI هم می‌تونه خون‌ریزی‌هایی رو که هماتوم می‌گن، نشون بده که بعضی وقتا بعد از آسیب‌های شدید اتفاق می‌افته.

چطور کشیدگی عضله درمان میشه؟

درمان بدون جراحی

بیشتر فشارهای عضلانی که بر اثر کشیدگی عضله به وجود اومدن با جراحی درست نمی‌شن و عضله می‌تونه بدون جراحی هم کامل خوب بشه.

اگر فشار جزئی باشه، ورزشکار می‌تونه به تمرین خودش برگرده وقتی که درد نداشته باشه و عضله قدرت و حرکت عادی داشته باشه. این معمولاً چند هفته یا چند ماه با درمان مناسب اتفاق می‌افته. اگر عضله کامل پاره شده باشه، ورزشکار ممکنه نیاز به جراحی داشته باشه تا عضله و تاندون رو ترمیم کنه.

بیشتر فشارهای عضلانی حاد، فشار جزئی هستند. این آسیب‌ها معمولاً با درمان خوب می‌شن:

• پروتکل RICE:
  • استراحت
  • استفاده از یخ
  • فشار دادن
  • در بلندی قرار دادن
• NSAIDs – داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (مثل ایبوپروفن)

این درمان‌ها توی هفتهٔ اول انجام می‌شن و اگر لازم باشه فیزیوتراپی پیشرفته‌ای هم انجام می‌شه. فیزیوتراپی یه روش درمانیه که با استفاده از ورزش، جریان برق، گرما و نور، مشکلات حرکتی و عضلانی رو درمان می‌کنه. فیزیوتراپی عملکردی پیشرونده یه نوع فیزیوتراپیه که با توجه به نیازهای خاص هر بیمار، برنامه‌ای رو تهیه می‌کنه که به بهبود عملکرد روزمره و استقلال بیمار کمک می‌کنه.

ورزشکاران زیادی می‌تونن به وضعیت قبلیشون برگردن، ولی چون جای آسیب بافت اسکار می‌شه، ممکنه دوباره آسیب ببینن.

جراحی و تزریق پلاسمای غنی از پلاکت

تو کشیدگی عضله، فشار کامل عضله ممکنه باعث بشه که عملکرد و تمرین زیادی رو از دست بدیم و شاید هم نیاز به جراحی توسط بهترین دکتر ارتوپد داشته باشیم. این بیشتر برای بیمارانی که باید بتونن بدونن یا ورزش سریعی انجام بدن، مهمه. تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) یه روشیه که می‌تونه بافت عضلانی آسیب دیده رو زودتر درست کنه. پلاسمای غنی از پلاکت یه محلولیه که از خون بیمار گرفته می‌شه و دارای پلاکت‌های زیادیه که می‌تونن بافت رو ترمیم کنن.

کی می تونم بعد کشیدگی عضله دوباره ورزش کنم؟

ورزشکار می‌تونه وقتی که درد نداشته باشه و عضله قدرت و حرکت عادی داشته باشه، به ورزش برگرده. ولی اگر زودتر برگرده، ممکنه به عضله دوباره آسیب بزنه و بدتر بشه. فشارهای کم درجه 1 ممکنه دو یا سه هفته طول بکشن تا خوب بشن. فشارهای زیاد ممکنه بیشتر زمان بخوان.

ورزشکاران حرفه‌ای و نخبه نمی‌خوان زمان زیادی رو از دست بدن و بعضی از درمان‌های تهاجمی رو ترجیح می‌دن. در یه مطالعه که بازیکنان حرفه‌ای فوتبال رو با فشار شدید همسترینگ و جای خالی عضله بررسی کرد، تزریق کورتیزون توی عضله باعث شد که 7.6 روز بعد بتونن کامل ورزش کنن. و 85 درصد از بازیکنان هیچ بازی رو از دست ندادن. ولی تزریق کورتیزون برای ورزشکاران تفریحی باید برای صدمات مزمن یا طولانی مدت باشه. چون ممکنه عضله رو ضعیف کنه و آسیب رو بدتر کنه.