پروتکل انجام تعویض مفصل زانو تک کمپارتمان در بیمارستان امام خمینی

پروتکل انجام تعویض مفصل زانو تک کمپارتمان : موارد انجام تعویض  مفصل تک کمپارتمان زانو (Indications)

• بیماران با مشکلات زیر پس از طی دوره درمان غیر جراحی مربوطه و اطمینان از عدم اثر بخشی درمان های دارویی و بازتوانی طبق گاید لاین های تایید شده، کاندید انجام جراحی تعویض مفصل خواهند شد:

استئوآرتریت اولیه و ثانویه زانو که واجد شرایط زیر باشد.

( معیارهای رادیولوژیک )

۱.درد شدید و غیر قابل تحمل ناشی از استئوآرتریت آنترومدیال زانو

( اندیکاسیون اصلی )

۲. تخریب کامل غضروف مفصل در کمپارتمان داخلی زانو و نمای استخوان روی استخوان  bone on bone))

۳. حفظ غضروف در سمت خارج زانو که در نمای استرس والگوس نشان داده می شود.

۴.سطح مفصل سالم در قسمت خلفی مفصل( پلاتوی تیبیا و کوندیل فمور)که بهترین حالت در نمای رادیوگرافی لترال زانو دیده می شود.

۵.دفورمیتی واروس داخل مفصلی قابل اصلاح در ۲۰ درجه فلکشن  که در نمای استرس والگوس نشان داده می شود.

( مشاهدات حین جراحی )

۶.حفظ غضروف در کمپارتمان لترال زانو( قسمت مرکزی و تحمل کننده وزن)

۷. داشتن رباط صلیبی قدامی سالم) سالم بودن کامل رباط صلیبی در نوع فیکس بیرینگ الزامی نمی باشد)

کنترااندیکاسیون های تعویض مفصل تک کمپارتمان زانو

۱. در موارد آرتریت التهابی زانو چون سینویوم درگیر می شود و محدود به یک کمپارتمان نمی باشد

۲. فقدان و یا آسیب شدید رباط صلیبی قدامی

۳. عدم توانایی در نشان دادن نمای استخوان روی استخوان bone on bone))در کمپارتمان داخلی زانو

۴.دفورمیتی واوس داخل مفصلی غیر قابل اصلاح باشد.

۵. ساب لاکسیشن مدیولترال که در گرافی استرس والگوس اصلاح نشود.

۶. دفورمیتی فلکشن کونترکچر بیشتر از ۱۵ درجه  که مطرح کننده فقدان رباط صلیبی قدامی است.

۷. دامنه فلکشن زانو کمتر از ۱۰۰ درجه باشد.

۸. دیفکت غضروفی در ناحیه مرکزی در کمپارتمان لترال زانو

۹. دیفکت عضروفی و اسکلروز و Grooving  در سمت لترال مفصل پاتلو فمورال

۱۰. سابقه قبلی انجام استئوتومی والگوس تیبیا

آماده سازی قبل از عمل جراحی تعویض مفصل تک کمپارتمان

• برگزاری جلسه با بیمار و همراهان وی در حضور استاد مربوطه در مورد:
  • هدف و انتظارات از جراحی
  • مراقبتهای بعد از عمل
  • آموزش تمرینات و بازتوانی پس از عمل به بیمار و همراهان
  • آموزش انجام امور شخصی پس از عمل
  • آموزش بهینه سازی محل زندگی جهت دوره پس از عمل

• انجام مشاوره بیهوشی جهت همه افراد :
  • جهت Pre-Admission Testing
  • در افرادhigh risk جهت تعیین ریسک و رزروICU
• انجام مشاوره قلب و عروق در تمام بیماران بالای 40 سال– بیماران قلبی
• انجام مشاوره دندانپزشکی در افراد دارای دندان طبیعی جهت رد عفونت فعال دندان یا لثه و برطرف نمودن مشکلات عفونی قبل از عمل
• انجام مشاوره نورولوژی در صورت تشنج و بیماری نورولوژی از نظر تنظیم داروها و جلوگیری از تشنج و تداخل با داروهای بیهوشی ….
• آماده سازی بیماران مبتلا به دیابت:
  • مشاوره سرویس داخلی از نظر سرم تراپی، انسولین تراپی و نیز تنظیم الکترولیت قبل و بعد از عمل جراحی
  • اندازه گیری هموگلوبین A1C و در صورتی که بالاتر از 7 باشد بهتر است دیابت بیمار قبل از عمل کنترل شود.
• آماده سازی بیماران مبتلا به اختلالات خونریزی دهنده از بابت پیش بینی وجود میزان فاکتور یا فرآورده خونی مورد نیاز
• آماده سازی بیماران مبتلا به RA:
  • مشاوره روماتولوژی از نظر قطع متوترکسات و داروهای آنتی TNF و نیز کاهش میزان کورتون در حد امکان. نحوه برخورد با داروهای مصرفی به قرار زیر است:

• بررسی بیمار از بابت وضعیت تغذیه ای
  • معاینه بالینی
  • بررسی آزمایشگاهی (گلبولهای سفید خون، آلبومین و ترانسفرین سرم)
• بررسی از بابت کانونهای عفونی درمان نشده و فهال:
  • معاینه بالینی
  • انجام روتین U/A
  • انجام U/C در صورت مثبت بودن U/A

برنامه ریزی قبل از عمل:

• انجام رادیوگرافی ایستاده تمام طول اندام تحتانی (Three-joint alignment view)
• انجام رادیوگرافی نیمرخ و نمای پتلار
• انجام رادیوگرافی استرس واوس و استرس والگوس
• انجام رادیوگرافی روزنبرگ ؟
• بررسی و ثبت وضعیت دامنه حرکتی زانو
• بررسی و ثبت وضعیت ناپایداری و لیگامانی زانو
• بررسی و ثبت وضعیت عملکردی زانو و کیفیت زندگی قبل از عمل (اسکور های WOMAC و SF36 (
• در صورت لزوم بررسی دیفکت های استخوانی با انجام سی تی اسکن
• انتخاب نوع پروتز مورد نیاز و پروتز پشتیبان احتمالی بر اساس داده های فوق

PATIENT ADMISSIONبستری بیمار

1. بستری در بخش حداقل یک روز قبل از عمل جراحی
2. بررسی مجدد رادیوگرافیها و مدارک تصویر برداری
3. بررسی مجدد مشاوره ها
4. وارد کردن مشخصات، حساسیت دارویی، وزن، قد، BMI و تعیین ایندکس ها و زوایای اندام تحتانی روی رادیوگرافی
5. آزمایشات قبل عمل و مارکر ویروسی برای بیماران پرخطر (شامل: UA,ESR,PTT,INR ,PT,Cr,BUN,CBC)
6. نسخه داروهای خوراکی (سلکسیب 200. آسپیرین 325. استامینوفن 500. لیریکا 75) و تزریقی (آمپول اندانسترون)
7. اطمینان از ارسال و استریل بودن ست مناسب آرتروپلاستی
8. استاپلر و استریل درپها چک شوند.

شب قبل از عمل (Night before surgery)

1. رزرو خون در صورت Hb کمتر از 11 و زمان ناشتا بودن(بیماران باید از ساعت 12 شب ناشتا شوند.)
2. استحمام بیمار (همه بیماران می بایست شب قبل از عمل استحمام کرده و با صابون کلرهگزیدین تمام بدن خود و موضع عمل را بشویند.)

انتقال بیمار به اطاق عمل (Delivery to OR)    

1. مصرف داروهای زیر هنگام ارسال بیمار به اطاق عمل با کمی آب

Cap Celexib   200 mg     N#2

Tab  Acetaminophen     500 mg   N#2

Cap Lyrica  75 mg           N# 1

Cap omeprazol 20          N# 1

2. تراشیدن موهای محل انسزیون می بایست در اطاق عمل و با ماشین clipper انجام شود.
3. سونداژ در صورت طولانی بودن زمان عمل

پرپ و درپ

-ابتدا نام بیمار و زانوی مورد عمل را چک کنید.

-تخت باید صاف و افقی باشد.

-چراغها را گونه ای تنظیم کنید که چراغ کوچک در ابتدای تخت و چراغ بزرگ در انتهای تخت باشد و آرنج چراغ در سمت چپ بیمار باشد.

-تورنیکه را به همراه ویبریل زیرین آن در پروگزیمال ران ببندید و بر روی 250 تنظیم کنید (در بیماران چاق تورنیکه روی 300 تنظیم شود)

پوزیشن Position

• پای بیمار روی holder مخصوص ران (thigh support ) در ابداکشن 40 درجه قرارگیرد
• پای بیمار باید آویزان و در فلکشن حدود90  درجه باشد
• پای بیمار باید آزادانه تا حدود 90-100 درجه قادر به فلکشن باشد

Holder ران نباید در ناحیه پوپلیته فشار بیاورد

–      آنتی بیوتیک IV  و ترانس آمین وریدی 1.5 g  تزریق کنید.

– کل اندام تحتانی را تا محل تورنیکه با بتادین پرپ کنید.

-کل اندام تحتانی را از ساق تا محل تورنیکه با 4 گاز بتادینه و سپس 4 گاز الکلی پرپ کنید.

Stockinette- را از foot تا محل تورنیکه تعبیه کنید.در این مرحله کمک جراح می بایست پا را نگه دارد.

Down sheet- را پهن کنید.

U-drape-   را دور تا دور ران دیستال به تورنیکه تعبیه کنید.

Hole drape-   را تا دیستال به تورنیکه کشیده و پرده را نصب کنید.

Coban- را تا میانه ساق ببندید.

-کوتر و ساکشن را در قسمت بالایی درپ گونه ای نصب کنید که به راحتی به محل جراحی برسد. کوتر و ساکشن می بایست در سمت چپ بیمار باشد.

– به وسیله ی قیچی، Stockinette را  در محل زانو ببرید.

-توبروزیته Tibia، حدود پاتلا و خط انسیزیون(خط عمودی پارا مدیال) را mark کنید.4 خط عرضی بر روی خط انسیزیون برای دوختن بعدی بکشید.

Adhessive drape-    را در سایت جراحی بچسبانید.

-توسط باند کشی، اندام را Smarch کرده سپس زانو را خم کرده و تورنیکه را on  کنید.

اپروچ جراحی

انسزین  Incision

• انسزیون پارامدیال درست بالای پل داخلی پاتلا تا 3 سانتی متر پائین تر از سطح مفصل در سمت داخل توبرکل تیبیا

(   سوم انسزیون بالای سطح مفصل و  زیر سطح مفصل)

جراحان با تجربه کمتر  باید انسزیون بزرگتر تا پل فوقانی پاتلا استفاده نمایند)

• لبه داخلی پاتلا مشخص شود . رتیناکولوم در امتداد لبه داخلی پاتلا و تاندون پاتلا باز می شود قسمت قدامی تیبیا اکسپوز می شود. در قسمت پروگزیمال 3-2 سانتی متر به واستوس مدیالیس گسترش می یابد.
• قسمتی از بالشتک چربی پشت تاندون پاتلا برداشته می شود سپس قسمت قدامی منیسک داخلی خارج می شود.
• ACL ، قسمت خارجی مفصل و مفصل پاتلوفمورال مشاهد می شود.
• اگر ACL آسیب دیده به نظر برسد باید به کمک Hook بررسی شود

( نبود ACL فانکشنال هم می شود این نوع یونی را انجام داد)

• اولسر با ضخامت کامل در سمت داخل کوندیل لترال و اکسپوز شدن استخوان در مفصل پاتلوفمورال نادیده گرفته می شود.

برداشتن استئوفیت

استئوفیت بزرگ از مدیال کوندیل داخلی و دو طرف و سقف اینترکوندیلار ناچ برداشته شود.

استئوفت قسمت آپکس و لترال ناچ باید به طور کامل برداشته شود تا از سالم بودن و عدم آسیب بعدی جلوگیری شود و فلکشن دفورمیتی اصلاح شود.

• حین برداشتن استئوفیت آنترومدیال باید دقت شود تا به PCL آسیب واردنشود.
• دستیار جراح زانو را خم و صاف می کند تا انسزیون بالا و پایین شود و استئوفیت ها نمایان شود.
• چیزل باریک (mm 6 جهت ) برداشتن استئوفیت از قسمت داخل MCL و لبه پوسترولترال کوندیل داخلی برداشته شود.
• استئوفیت از قسمت مدیال تیبیا در صورت احتمال آسیب MCL نباید برداشته شود
• استئوفیت قدامی باید برداشته شودتا مانع قرارگیری گاید اره تیبیا نشود.
• استئوفیت سندانی شکل anvil osteophyte ) )در قدام انسرشن ACL باید برداشته شود
• استئوفیت بزرگ مدیال پاتلا باید برداشته شود
• در صورت عدم ساب لاکس شدن پاتلا به سمت لترال باید انسزیون در کپسول و عضلات به سمت پروگزیمال گسترش یابد.

کات تیبیا

• در حالیکه زانو 90 درجه فلکس است . گاید کات تیبیا همراه گیره مچ پا  قرار دهید باید موازی محور تیبیا باشد  اسلوپ مناسب ۳ انگشت در دیستال و دو انگشت ذر پروگزیمال ساق است . استایلوس به گاید تیببا وصل شده و در صورت دیفکت غضروفی روی ۲  mm و در صورت روی قسمت سالم باشد روی ۴  mm  تنظیم می شود. سپس گاید با ۲ عدد پین و سپس یک پیچ فیکس می شود.

کات عمودی تیبیا

• آپکس اسپاین مدیال تیبیا را مشخص کرده و با کوتر نشانه گذاری کنید.

کات عمودی باید دقیقاً مدیال به اسپاین مدیال تیبیا باشد از لبه محل چسبیدن ACL عبور می کند . تیغه باید سمت ASIS باشد . کمک جراح باید پوزیشن به سمت ASIS را مشخص کند.

تیغه اره باید به سمت پشت پلاتوی تیبیا و اندکی بعد از آن برسد. تیغه به صورت عمودی به سمت پایین برده می شود تا اینکه به گاید اره برسد اره باید در مجاورت گاید اره باشد. دسته تیغه اره را نباید به سمت بالا برد چون ممکن است به کورتکس پوستریور آسیب بزند و ریسک شکستگی پلاتو را بالا ببرد.

کات افقی تیبیا

• کات افقی از روی شکاف گاید تیبیا زده می شود.
• بنت MCL را قراردهید. مطمئن باشید که تیغه اره در محاذات MCL است تا کورتکس مدیال را بدون آسیب MCL بردارد..
• وقتی کات کامل شد پلاتو معمولاً حرکت می کند.
• اگر پلاتو حرکت نکند کات باید مجدداً تکرار شود.
• با کمک استئوتوم پهن پلاتو را به سمت بالا بلند کنید تا بافت نرم جدا شود و در حالت اکستنشن زانو خارج گردد.

• اگر پلاتو جدا نشود بافت نرم خلفی – داخلی باید با بیستوری بریده شود و یا استئوفیت خلفی با استئوتوم برداشته شود.

• پلاتو خارج شده باید ضایعه کلاسیک استئوآرتریت آنترومدیال را نشان دهدکه به صورت خوردگی و دیفکت غضروفی و استخوان در قسمت میانی و قدامی و حفظ غضروف خلفی است . سپس زانو در حالیکه فلکس است.اسپیسر مناسب که با دو انگشت به راحتی وارد و خارچ می شود انتخاب شود. از سایز ۸ تا ۱۴ وجود دارد. در این مرحله منسیک مدیال را با جان لویی گرفته و با چاقوی دوم ان را کامل جدا کنید.

کات دیستال فمور

گاید رزکشن خلفی هم سایز با اسپیسری که در فلکشن زانو پس از کات پروگزیمال تیبیا امتحان کرده بودیم راانتخاب نموده و زانو را در حداکثر اکستنشن برده وcutting block  دیستال فمور را کار گذاری کرده و با یک عدد پیچ فیکس میکنیم. جراح در این مرحله جای خود را با کمک عوض میکند و برای راحتی زدن کات می تواند روی چهار پایه بایستد. یک بنت سمت مدیال جهت محافظت از MCL قرار داده و با یک فارابوف تاندون پاتلا را کنار می زنیم.

کات دیستال فمور زده می شود. و استخوان خارج می شود.

• دسترسی مناسب به پشت مفصل در حال حاضر فراهم می شود باقیمانده منیسک باید برداشته شود.

در ناحیه MCL بهتر است قسمتی از منیسک باقی بماند تا از آسیب MCL توسط کمپوننت تیبیا جلوگیری شود. شاخ خلفی منیسک به طور کامل برداشته می شود.

در این مرحله گپ اکستنشن چک می شود که باید برابر گپ فلکشن باشد.

کات خلفی فمور و تنظیم روتیشن کمپوننت فمورال

ابتدا با رونژور استوفیت های لبه کوندیل فمور را بر می داریم. سپس پهنای کوندیل فمور را در دو نقطه قدامی و خلفی محاسبه کرده و نقطه وسط را مشخص می کنیم. این دو نقطه را با مارکر به هم وصل کرده و راستای کوندیل فمور را مشخص کرده که معمولا کمی در واروس است. سپس      cutting blockسایز مناسب  را انتخاب کرده و روی سطح دیستال فمور قرار می دهیم. سایز مناسب باید ۳ تا ۴ میلی متر از لبه قدامی فمور فاصله داشته باشد.

ابتدا پین بالا و وسط قرار داده شده و سپس روتیشن مناسب بر اساس خط رسم شده و فاصله یکسان از دو سمت کوندیل محاسبه می شود. سپس دو پین دیگر تعبیه می شود. دقت شود که       cutting block به طور کامل روی سطح دیستال فمور نشسته باشد.

دو پیگ فمور و سپس کات خلفی و چامفر خلفی زده می شود.

انتخاب سایز مناسب تیبیا و آماده سازی تیبیا

برای اطمینان از سایز درست کمپوننت باید با دیواره خلفی تیبیا در یک راستا باشد برای این کار تمپلت را به طور کامل به سمت عقب هل دهید. هوک خارج سازی را در کورتکس خلفی تیبیا قرار دهید. تمپلت را با کمک هوک به سمت جلو برده تا اینکه با کورتکس خلفی همراستا شود.

• تمپلت تیبیا باید با کورتکس مدیال همراستا (flush )باشد یا به طور کم از لبه داخلی بیرون بزند. استئوفیت را در نظر نگیرید
• اگر تمپلت تیبیا mm2 یا بیشتر از کورتکس داخلی بیرون باشد باید از سایز کوچک تر استفاده شود.
• قسمت قدامی تمپلت تیبیا 3 خط دارد که خط وسطی باید در محاذات لبه قدامی تیبیا باشد که بر این اساس سایز مناسب تیبیا انتخاب می شود.
• تمپلت تیبیا را به سمت لترال در مقابل کات عمودی تیبیا قرار دهید سپس کات عمودی لترال از طریق شکاف در تمپلت و چسبیده به دیواره لترال زده می شود. در مرحله بعد ۲ پگ تیبیا زده می شود. در صورت اسکلروتیک بودن تیبیا ابتدا با دریل سوراخ می گردد.

 ترایال نهایی

    کمپوننت فمورال 2 پگی را قرار دهید و با چکش فمورال به آن ضربه زده تا در جای خود قرار گیرد

• پلی اتیلن (meniscal Bearing ) با سایز انتخابی را وارد کنید.
• در این مرحله اسپیسر ۲ میلی متر را روی پلی اتیلن وارد می کنیم. در صورتی که اسپیسر ۳ میلی متر را بتوانیم وارد کنیم سایز پلی را یک شماره بالا می بریم.
• در مرحله بعد زانو را در دامنه حرکت کامل برده تا پایداری مفصل و پلی اتیلن و نبود گیرافتادگی مشخص شود.

وقتی نیروی والگوس به زانو وارد می شود مفصل یک  تا دو میلی متر باز می شود. این تست باید در 20 درجه فلکشن زانو انجام شود چون در اکستنشن کامل کپسول خلفی سفت می شود و مانع حرکت مفصل می شود.

• سیمان گذاری کمپوننت ها

    سطح استخوان تیبیا و فمور را با سرنگ شستشو چند نوبت بشویید و خشک کنید. ترابکول های استخوانی باید مشخص باشد. حفظ فشار پایین بیمار توسط سرویس بی هوشی و عدم خونریزی در فیلد عمل و oozing در این مرحله بسیار مهم است.

• کمپوننت تیبیا

یک مقدار کوچک از سیمان را روی سطح تیبیا قرار داده و آن را فشار دهید تا صاف شود و به صورت یکنواخت به ضخامت mm1 تمام سطح تیبیا را بپوشاند و سوراخ های پگ را پر کنید .

• کمپوننت را قرار دهید و به پایین فشار دهید . ابتدا قسمت خلفی و سپس قسمت قدامی تا سیمان اضافی از قسمت قدامی بیرون بزند.

• با ایمپکتور تیبیا و چکش تافی از خلف به قدام ضربه بزنید تا جاگذاری کامل شود. بافت نرم زیر کمپوننت نباید باشد.

با کورت سیمانی وادسون از لبه کمپوننت سیمان اضافی را بردارید.

 کمپوننت فمورال

• سیمان را داخل سوراخ پگ در فمور وارد نمایید. سطح داخل کمپوننت فمورال را با سیمان پر نمایید.زانوی بیمار توسط کمک جراح به فلکشن برده می شود کمپوننت فمورال را روی کوندیل قرار داده و با ایمپکتور بکوبید تا به طور کامل در محل خود قرار گیرد.
• با کورت سیمان وادسون سیمان را از لبه خارج کنید .سپس پلی اتیلن سایز مناسب را کارگذاری کنید . سپس اسپیسر ۲ میلی متر را روی پلی وارد کنید. در این مرحله سیمان با قرار دادن زانو در 45 درجه فلکشن و نگه داشتن پا در این موقعیت تحت فشار قرار دهید.

پا را به طور کامل فلکس و اکستند نکنید ممکن است باعث شل شدن سیمان بشود. لبه داخلی و خارجی کمپوننت فمورال را از سیمان بیرون زده پاک کنید. سیمان لبه خلفی به راحتی قابل مشاهده نمی باشد و گاهی روی سطح تیبیا قرار می گیرد و یا با دایسکتور منحنی لمس می شود.

Closure   

-زانو در حالت ۴۵ درجف فلکشن قرار گیرد.

-شستشوی مجدد با پالس لاواژ انجام دهید.

-ریچاردسون در قسمت فوقانی زخم قرار دهید.

-کپسول مفصل و تاندون پاتلا را در حالت سمی فلکشن زانو توسط نخ ویکریل 2 ترمیم کنید. پس از اتمام ترمیم زانو را فلکس کرده و از واترتایت بودن ترمیم کپسول مطمئن شود.  در صورت نشت مایع از زانو می بایست آن محل مجدد ترمیم شود.

-آمپول ترانسامین به میزان gr 1 و کتورولاک و مرفین و نصف اپی نفرین پس از رقیق کردن با نرمال سالین به حجم ۱۰۰ سی سی در مفصل و اطراف مفصل تزریق کنید.

-زیر جلد را در فلکشن زانو توسط نخ ویکریل 2 ترمیم کنید.

-پوست را در فلکشن زانو توسط نخ مونکریل 2-0 ترمیم کنید.

– دور زخم کمی بتادین زده و پانسمان با چسب ضد آب زنبوری انجام می شود. در نهایت بانداژ می شود در این مرحله تورنیکه  Off شود.

باند کشی از ناحیه مچ پا تا کشاله ران انجام شود. در طول حضور بیمار در ریکاوری و بخش می بایست زیر مچ پا بالا و زیر زانو خالی و زانو در کششش کامل باشد.

گرافی کنترل می بایست در اطاق عمل انجام و رؤیت شود.

پیگیری درون بخشی بعد از عمل

• پرتکل دارویی تا 24 ساعت :
• Cefazolin 1 Gr            IV /TDS
• Omeprazol 20 mg        PO/daily
• Lyrica                       75 mg        PO/BD
• Celebrex 200 mg     PO/BD
• Acetaminophen 500 mg      PO/Q4h
• ASA           325 mg     PO/BD

• پروتکل پیشگیری از DVT بصورت مصرف ASA ۳۲۵ با دستور فوق به مدت 4 هفته می باشد
• در بیماران با منع مصرف آسپیرین و بیماران با ریسک بالا برای DVT از AMP Enoxaparin 40mg SC Daily
  جهت پیشگیری استفاده می شود.
• جهت مدیریت درد پس از عمل درمان دارویی با (Lyrica, Celebrex, Acetaminophen) به شرح فوق استفاده می شود.
• برای بیماران بالای 75 سال دوز لریکا به 75 میلی گرم روزانه کاهش یابد.
• در اعمال REVISION تا زمان آماده شدن جواب کشت باید آنتی بیوتیک ادامه یابد.
• در صورت وجود سوند فولی، این سوند باید حداکثر 24 ساعت بعد از عمل DC شود.
• تمامی بیماران در صورتیکه مشکل خاصی از جمله شکستگی های اطراف پروتز حین عمل نداشته اند، عصر روز عمل با احتیاط بصورت WBAT (Weight Bearing As tolerated) و با واکر راه اندازی می شوند.
• آموزش بیمار توسط فیزیوتراپیست مجرب در مورد راه اندازی، بازتوانی، انجام امور شخصی در منزل و بهینه سازی محل زندگی قبل از ترخیص انجام شود.
• بیماران بطور متوسط روز سوم بعد از عمل در صورت عدم مشکل ترخیص می شوند

پیگیری پس از ترخیص:

• مراجعه مجدد بیماران جهت بررسی پس از عمل به شرح زیر است: