جراحی تعویض مفصل لگن

قطعات ایمپلنت تعویض مفصل لگن (پروتز هیپ)

ایمپلنت تعویض مفصل لگن که پروتز هیپ نیز نامیده می شود دارای دو قسمت است:

• یک توپ سرامیکی متصل به یک ساقه فلزی که برای ثبات در استخوان لگن (فمور) قرار می گیرد.
• یک فنجان فلزی (معمولاً از تیتانیوم) با یک لایه پلاستیکی داخلی، که به قسمت سوکت مفصل لگن (استابولوم) متصل می‌شود تا به مفصل مصنوعی اجازه چرخش نرم را بدهد.

در گذشته، توپ از فلز نیز ساخته می شد، اما استاندارد فعلی سرامیک است.

انواع اتصالات ایمپلنت سوکت

• پروتز بدون سیمان با سطح متخلخلی متصل می شود که به استخوان اجازه می دهد در طول زمان رشد کند و آن را در جای خود نگه دارد.
• پروتز سیمانی با سیمان استخوانی متصل می شود.

هر دو روش بدون سیمان و سیمان می توانند به خوبی برای ایمن سازی ایمپلنت کار کنند. همانطور که تکنیک های تعویض مفصل لگن در طول سال ها تکامل یافته است، سیمان مورد استفاده بهبود یافته است، و همچنین روش هایی برای تشویق رشد مجدد طبیعی استخوان بهبود یافته است.

برای برخی از تعویض‌های مفصل لگن ، جراح روش‌ها را ترکیب می‌کند. او ممکن است ترجیح دهد از سیمان روی ساقه فمور استفاده کند در حالی که از یک اتصال بدون سیمان روی قطعه سوکت که در استخوان لگن قرار می گیرد استفاده می کند.

آیا می توانید هر دو لگن را همزمان تعویض کنید؟

هر دو لگن چپ و راست را می توان در طی یک عمل جراحی تعویض کرد. به تعویض مفصل لگن دو طرفه، تعویض مفصل لگن نیز گفته می شود. اگر با هر دو لگن مشکل دارید، اگر از سلامت کامل برخوردار هستید و می‌توانید جراحی طولانی‌تر و بهبودی چالش‌برانگیزتری را تحمل کنید، ممکن است پزشک شما تعویض مفصل لگن را دوبار توصیه کند.

در طی جراحی تعویض مفصل لگن چه اتفاقی می افتد؟

تعویض مفصل لگن در بیمارستان یا مرکز جراحی انجام می شود. آن‌ها اغلب به عنوان روش‌های سرپایی در نظر گرفته می‌شوند، حتی اگر ممکن است لازم باشد یک یا دو شب برای مشاهده یا رفع عوارض بمانید.

یک جراحی معمولی و بدون عارضه تعویض کامل مفصل لگن دارای مراحل زیر است.

1. پس از ورود به اتاق عمل، یک خط داخل وریدی (IV) در دست یا بازوی خود دریافت خواهید کرد. ممکن است یک کاتتر ادراری نیز وارد شود.
2. بسته به توصیه متخصص بیهوشی و جراح ارتوپد، بیهوشی عمومی (کل بدن) یا زیر کمر (اپیدورال) دریافت خواهید کرد .
3. جراح شما را در موقعیت مناسب برای دسترسی به مفصل لگن و ایجاد برش قرار می دهد. محل برش بستگی به این دارد که جراح از چه روشی (جلو، پشت یا پهلو) استفاده کند.
4. جراح سر استخوان لگن (قسمت توپی مفصل) را برمی دارد و در بالای استخوان لگن سوراخ ایجاد می کند. سپس ساقه پروتز توپ را با سیمان یا بدون آن وارد می کند. سپس سر جایگزین سرامیکی به بالای ایمپلنت فمور متصل می شود.
5. سپس جراح غضروف آسیب دیده را از استابولوم (قسمت سوکت مفصل) خارج می کند و فنجان جدید را می چسباند.
6. جراح شما پای شما را خم می کند و حرکت می دهد تا از عملکرد صحیح آن اطمینان حاصل کند.
7. لایه های بافت با بخیه هایی که حل می شوند بسته می شوند. خارجی ترین لایه پوست با چسب جراحی بسته می شود. بعد از جراحی نیازی به برداشتن بخیه نیست.
8. شما را برای چند ساعت به اتاق ریکاوری می برند و سپس به اتاق بیمارستان منتقل می کنید. جراح به شما اطلاع می دهد که چه زمانی ایمن است که به خانه بروید، که بسته به شرایط شما ممکن است همان روز باشد.

جراحی تعویض مفصل لگن چقدر طول می کشد؟

به طور متوسط، جراحی های تعویض مفصل لگن حدود دو ساعت طول می کشد. تعویض جزئی لگن ممکن است به زمان کمتری نیاز داشته باشد و تعویض مفصل لگن ممکن است بیشتر طول بکشد. عوارض حین جراحی نیز ممکن است زمان جراحی را افزایش دهد.

ممکن است بلافاصله پس از عمل و در طول نقاهت به تصویربرداری مانند اشعه ایکس نیاز داشته باشید تا تأیید شود که جراحی شما موفقیت آمیز بوده و لگن جدید شما به خوبی بهبود می یابد.

بعد از تعویض مفصل لگن

ریکاوری تعویض مفصل لگن بلافاصله شروع می شود. پس از جراحی هر چه زودتر از جای خود بلند شوید و حرکت کنید. بیمارانی که شرایط بهداشتی دیگری ندارند می توانند به محض اینکه نشان دهند که می توانند راه بروند، از پله ها بالا بروند و از ماشین سوار و پیاده شوند، به خانه بروند.

برخی از بیماران ممکن است زمانی را در یک واحد توانبخشی بستری بگذرانند تا برای زندگی مستقل در خانه آماده شوند. چه بعد از جراحی به خانه بروید و چه به یک واحد توانبخشی، برای چندین هفته به فیزیوتراپی نیاز خواهید داشت تا زمانی که قدرت عضلانی و دامنه حرکتی خوب را به دست آورید.

جراح، فیزیوتراپ یا کاردرمانگر می تواند به شما در مورد اینکه چه زمانی با کمک یا بدون کمک آماده راه رفتن هستید و چگونه درد خود را مدیریت کنید، به شما توصیه کند. ارائه‌دهنده نیازهای توانبخشی شما، آنچه در روزها و هفته‌های آینده انتظار دارید و اینکه چگونه از بهبودی خود به بهترین شکل ممکن استفاده کنید را مورد بحث قرار می‌دهد. انگیزه و همکاری شما در تکمیل فیزیوتراپی برای یک روند بهبود موثر و موفقیت کلی جراحی بسیار مهم است.

در حین بهبودی، مطمئن شوید که:

• ناحیه جراحی را تمیز و خشک نگه دارید. پزشک دستورالعمل های خاصی برای حمام کردن به شما می دهد.
• تمام داروها را طبق دستور مصرف کنید.
• تمام قرارهای بعدی را با جراح خود نگه دارید.
• در فیزیوتراپی شرکت کنید و تمرینات خانگی را کامل کنید.
• رژیم غذایی عادی خود را از سر بگیرید مگر اینکه دستور دیگری داده شده باشد.
• پا را بالا بیاورید و از یخ برای کنترل تورم استفاده کنید.
• تا زمانی که پزشکتان بگوید بی خطر است رانندگی نکنید.

ممکن است مقداری مایع از برش شما خارج شود. این در چند روز اول پس از جراحی طبیعی است. در صورت افزایش قرمزی، تورم یا تخلیه ناشی از برش، تب بالا، لرز یا درد شدید فوراً به مطب جراح خود اطلاع دهید. همچنین در صورت عدم بهبود درد با مطب تماس بگیرید.

خطرات جراحی تعویض مفصل لگن چیست؟

اکثر بیماران با تعویض مفصل لگن به خوبی عمل می کنند. مانند هر عمل جراحی دیگری، در حین و بعد از تعویض مفصل لگن خطراتی وجود دارد:

• خون ریزی
• عفونت
• لخته شدن خون در پاها یا ریه ها
• اختلاف طول پا
• آسیب به اعصاب مجاور
• شکست، شکستگی
• ادامه درد یا سفتی
• نابجایی
• شل شدن یا فرسودگی پروتز
• درد مفاصل تسکین ناپذیر (این ممکن است موقتی باشد)

در موارد بسیار بسیار نادر جراحی استخوان، به‌ویژه روش‌هایی که از سیمان استفاده می‌کنند، اگر چربی از مغز استخوان وارد جریان خون شود، آمبولی (انسداد) رخ می‌دهد. آمبولی چربی می تواند خطر حمله قلبی یا سکته را افزایش دهد.

بسته به شرایط پزشکی شما ممکن است خطرات دیگری نیز وجود داشته باشد. قبل از انجام عمل حتماً در مورد هر گونه نگرانی با پزشک خود صحبت کنید و بپرسید کدام خطر برای شما بالاتر است.

پس از جراحی، در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر به پزشک خود اطلاع دهید:

• تب
• قرمزی، تورم، یا خونریزی یا سایر زهکشی‌ها از محل برش که پس از چند روز متوقف نمی‌شود.
• افزایش درد در اطراف محل برش
• درد در ساق پا که به برش مربوط نمی شود
• تورم جدید یا افزایش یافته ساق پا
• درد قفسه سینه
• تنگی نفس

جراحی تعویض مفصل لگن

ایمپلنت هیپ شما ممکن است به مرور زمان فرسوده یا شل شود. همچنین در صورت آسیب دیدگی یا دررفتگی ممکن است آسیب ببیند. ممکن است برای تعویض قسمت های آسیب دیده پروتز نیاز به جراحی تجدید نظر داشته باشید. بیشتر پروتزهای هیپ 20 سال یا بیشتر عمر می کنند. ممکن است بتوانید عمر ایمپلنت خود را با انجام ورزش های کم ضربه منظم، اجتناب از ورزش های ضربه ای شدید (مانند دویدن) و انجام اقدامات احتیاطی برای جلوگیری از افتادن افزایش دهید.

خطر نادر تعویض مفصل لگن ، عفونت است، که اگر باکتری های در گردش خون در قطعات پروتز گیر کنند، می تواند اتفاق بیفتد. عفونت ممکن است نیاز به یک جراحی تجدید نظر برای برداشتن بافت های عفونی و یک دوره آنتی بیوتیک برای از بین بردن باکتری ها داشته باشد. هنگامی که عفونت از بین رفت، می توان یک پروتز جدید را دوباره جایگزین کرد.

اگر تعویض جزئی مفصل لگن (فقط قسمت توپی مفصل) داشتید، ممکن است برای تعویض سوکت نیز نیاز به جایگزین کردن داشته باشید.